Het begon tijdens een informeel gesprek over – wat anders? – een kopje koffie. Een vriend van mij weigerde beleefd een schenking en zei dat het tegen hun religie was. Dat wekte mijn nieuwsgierigheid. Ik had koffie altijd gezien als iets bijna universeels, iets dat grenzen en overtuigingen overstijgt. Maar dat was duidelijk niet het geval.
Dat moment stuurde me in een konijnenhol: Welke religie drinkt geen koffie? En waarom?
Als iemand die diep verbonden is met de wereld van koffie, kon ik het niet laten om dit kruispunt van geloof en smaak te verkennen. Het blijkt dat het verhaal genuanceerder ligt dan je zou verwachten.
Koffie en cultuur: een mondiale verbinding
Van de oude koffiehuizen in Istanboel tot de moderne espressobars in Rome: koffie is meer dan alleen een drankje: het is een ritueel. Op veel plaatsen is het de manier waarop mensen verbinding maken, reflecteren en zelfs bidden. Ik heb uit de eerste hand gezien hoe koffie mensen samenbrengt over continenten, culturen en zelfs religieuze achtergronden heen.
Veel religies omarmen koffie als onderdeel van het dagelijkse of ceremoniële leven – of het nu de traditionele koffieceremonie in Ethiopië is of een rustig moment van contemplatie met een warme kop in de hand.
Maar niet iedereen heeft dezelfde relatie met koffie.
Welke religie drinkt geen koffie?
De meest bekende groep die koffie vermijdt is De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen (LDS), vaak aangeduid als Mormonen.
Hun voedingsrichtlijnen komen uit een gezondheidscode genaamd de Woord van wijsheid, dat in 1833 werd geïntroduceerd. Hoewel ‘koffie’ niet expliciet bij naam wordt genoemd, worden ‘warme dranken’ wel afgeraden. Kerkleiders hebben dit traditioneel zo geïnterpreteerd koffie en thee– vooral die met cafeïne.
Deze richtlijn gaat over meer dan alleen het vermijden van cafeïne; het maakt deel uit van een bredere filosofie die zich richt op lichamelijke gezondheid, mentale helderheid en spirituele discipline.
Waarom koffie wordt vermeden in het LDS-geloof
Vanuit mijn perspectief is het meest opvallend hoe diep deze beslissing geworteld is bedoeling. Het vermijden van koffie gaat niet over het ontkennen van plezier; het gaat over het eren van een toewijding aan gezondheid en spirituele integriteit.
Voor LDS-leden is dit geen gewone richtlijn; het is een betekenisvol onderdeel van hun dagelijks leven. Het idee is dat door voor het lichaam te zorgen, men ontvankelijker kan worden voor spirituele begeleiding. Als iemand die koffie ziet als een bron van vreugde en mindfulness, vond ik deze discipline op zichzelf bewonderenswaardig.
Zijn er andere religies of groepen die koffie vermijden?
De LDS-kerk is misschien wel het meest prominente voorbeeld, maar zij is niet het enige.
- Sommige conservatieve islamitische geleerden heeft koffie historisch gezien ontmoedigd toen het zich voor het eerst over de moslimwereld verspreidde, uit angst voor de stimulerende effecten ervan. Deze opvattingen zijn echter in de loop van de tijd veranderd, en tegenwoordig wordt koffie breed omarmd in moslimculturen.
- Bepaalde boeddhistische monniken, vooral degenen die strikte monastieke codes volgen, vermijden alle stimulerende middelen, inclusief koffie. Dit maakt doorgaans deel uit van een breder doel van opmerkzaamheid en onthechting van zintuiglijke verlangens.
Voor mij weerspiegelen deze keuzes een gemeenschappelijk thema: het gebruik van voeding als hulpmiddel voor focus, discipline en spiritueel bewustzijn.
Persoonlijke reflecties over geloof en drankkeuzes
Hoe meer ik leer over hoe verschillende mensen eten en drinken benaderen door de lens van geloof, hoe meer ik nadenk over mijn eigen gewoonten.
Koffie is voor mij zowel een ambacht als een troost. Maar het is ook een verantwoordelijkheid, iets dat bewust moet worden geconsumeerd. Ik bewonder de opzettelijkheid achter religieuze voedingskeuzes, of ik die nu wel of niet deel. Ze herinneren me eraan dat wat we in ons lichaam stoppen vaak veel zegt over wat we geloven.
Koffie, geloof en respect
Dus, welke religie drinkt geen koffie? Het antwoord is duidelijk: leden van de Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen. Maar de redenen achter dat antwoord openen een deur naar iets diepers: een uitnodiging om na te denken over hoe waarden onze dagelijkse rituelen vormgeven.
